Weer een pleidooi, dit keer van antropoloog Ginny Mooy in NRC 15/1, dat we allemaal de consequenties van het doorgeven van een besmettelijke ziekte – het ‘laten uitrazen’ van het virus – nu eindelijk serieus moeten gaan nemen. Een consequentie is een grote uitval van de beroepsbevolking, waardoor de maatschappij verlamt. Dus het virus ‘laten uitrazen’ is niet gewenst, aldus Mooy. Dat laatste lijkt mij juist niet gewenst.

Another plea, this time from anthropologist Ginny Mooy in NRC 15/1, that we should all finally start taking the consequences of passing on an infectious disease – letting the virus run wild – seriously. One consequence is a major loss of the working population, which paralyzes society. So it is not desirable to ‘let the virus run wild’, according to Mooy. The latter does not seem desirable to me.

Het zwakke punt in haar verhaal is de vereiste cultuuromslag. Maar haar verhaal is niet persoonlijk genoeg om dat te bewerkstelligen. Mensen moeten nu al een mondkapje op, afstand houden, handen wassen, huis ventileren, plaatsen met veel mensen – thuis en op straat – mijden. Toch stijgen de besmettingen, verwacht tot 80.000 per dag. Dat 70% van de burgers zich aan de maatregelen houdt, blijkt zeker niet uit het straatbeeld op de dag van de versoepeling in bijv. het centrum van Den Bosch. Haar pleidooi zou aan kracht winnen door een handvat te geven hoe de knop bij haar vriend, vriendin, broer/zus, collega, mijn persoon etc, maar ook bij haarzelf om moet om het gewenste gedrag voor altijd te tonen. De voor haar vereiste cultuuromslag. Haar handvat ontbreekt. Zelfs columnist en microbioloog Rosanne Herztberger in het zelfde nummer van de NRC heeft steeds meer moeite burgerlijk gehoorzaam te blijven.
Ik ben van mening, dat een cultuuromslag uit eigen beweging onmogelijk is, omdat het monster internet de bewoners van deze aarde opjut om toch vooral te gaan voor het eigen geluk. Zolang dat geluk niet wordt verstoord door het beeld van stapels lijken op straat, zal die cultuuromslag uitblijven. Portugal kende een moment, waarop 300 doden per dag ook de verstokte antivaxxer overstag deed gaan.

The weak point in her story is the required culture change. But her story isn’t personal enough to make that happen. People already have to wear a mask, keep their distance, wash hands, ventilate the house, and avoid places with many people – at home and on the street. Still, the infections are rising, expected to reach 80,000 per day. The fact that 70% of citizens adhere to the measures is certainly not apparent from the street scene on the day of relaxation in, for example, the center of Den Bosch. Her plea would gain strength by giving a handle on how to switch the button with her boyfriend, girlfriend, brother / sister, colleague, my person etc, but also with herself to show the desired behavior forever. The culture change required for her. Her handle is missing. Even columnist and microbiologist Rosanne Herztberger in the same issue of the NRC is finding it increasingly difficult to remain civilly obedient.
I believe that a culture change of its own accord is impossible, because the monster internet encourages the inhabitants of this earth to go above and beyond for their own happiness. As long as that happiness is not disturbed by the image of piles of corpses on the street, there will be no cultural change. Portugal had a moment when 300 deaths a day also caused the inveterate antivaxxer to give in.


Het ‘laten uitrazen’ van de pandemie is het beste scenario om van de pandemie af te komen. Het leidt namelijk wel tot gedragsverandering op straat. Het raakt mij namelijk in mijn belang, dat door dat scenario het openbaar vervoer stilstaat of dat de supermarkt lege schappen kent door gebrek aan gezond personeel. Of dat de helft van mijn familie overlijdt. Dat zet geheid aan tot die verandering.

Letting the pandemic run wild is the best scenario to get rid of the pandemic. It does lead to behavioral change on the street. It is in my interest that, as a result of that scenario, public transport will come to a standstill or that the supermarket will have empty shelves due to a lack of healthy staff. Or that half of my family will die. That is what drives that change.

Ricky Turpijn

Aanbevolen artikelen

Een reactie plaatsen

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *