Capitalism owes a climate debt to the past.
Het klimaat is voor het gevoel van vele burgers niet in goede handen in een systeem van ongebreideld kapitalisme. Ook al wijst het Yale onderzoek anders uit (NRC 22/7/23 Kapitalisme is voor het klimaat zo slecht nog niet). Kennelijk wordt het klimaat beter bediend naarmate een maatschappij kapitalistischer én democratischer wordt ingericht. Dat lijkt hoopvol voor de kerende kansen van het neoliberalisme, die met het vertrek van Rutte en het opkomende ‘yes we can’ gevoel van links leek te zullen verdwijnen. De privatisering van overheidsdiensten en de drang naar een kleine overheid lijken stuivertje te wisselen met bestrijding van armoede en de ongelijke verdeling van vermogen ten nadele van de werkende klasse. We zullen natuurlijk nog de verkiezingen van 22/11/23 moeten afwachten.
Maar democratie én vrij verkeer van kapitaal en daarmee welvaart kent een lange weg van milieu ellende in ontwikkelingslanden, waarmee die welvaart van vandaag is gefinancierd. Die democratie heeft dan een schuld opgebouwd om de puinhoop te herstellen. Het zijn niet de opkomende economieën, die de klimaatcrisis of milieurampen hebben veroorzaakt. Maar die volwassen economieën. Dat een volwassene wijzer is geworden door schade en schande ontslaat deze niet van de plicht de aangerichte schade bij de kinderen van de opkomende economieën te herstellen. En daar schort het aan.
Many citizens feel that the climate is not in good hands in a system of unbridled capitalism. Even if the Yale research indicates otherwise (NRC 22/7/23 Capitalism is not so bad for the climate). Apparently, the climate is better served as a society becomes more capitalistic and more democratic. That seems hopeful for the turning chances of neoliberalism, which seemed to disappear with the departure of Rutte and the emerging ‘yes we can’ feeling from the left. The privatization of public services and the push for small government seem to be changing pennies with the fight against poverty and the unequal distribution of wealth to the detriment of the working class. We will of course have to wait for the elections of 22/11/23.
But democracy and free movement of capital and thus prosperity has a long road of environmental misery in developing countries, with which today’s prosperity is financed. That democracy has then built up a debt to fix the mess. It is not the emerging economies that have caused the climate crisis or environmental disasters. But those mature economies. The fact that an adult has become wiser through trial and error does not absolve him of the obligation to repair the damage done to the children of emerging economies. And that’s where it comes in.
Ricky Turpijn
