Johan Derksen heeft het weer voor elkaar. Hij trekt de aandacht met zijn al dan niet verzonnen ‘jeugdzonde’ over misbruik van een jonge vrouw toen hij 24 jaar was (NRC 28/4/22).
Het punt, dat hij wil maken is hoe ver je terug moet gaan om voor een jeugdzonde nog verantwoording te moeten afleggen. Niet juridisch, want dat antwoord kent hij. Maar vanuit moraliteit bezien.

Johan Derksen has done it again. He attracts attention with his invented ‘juvenile sin’ about the abuse of a young woman when he was 24 years old (NRC 28/4/22).
The point he wants to make is how far back you have to go to be held accountable for a juvenile sin. Not legally, because he knows that answer. But from a moral point of view.

Op de eerste plaats zegt hij, dat hij zich voor deze jeugdzonde rot schaamt. Dat onderdeel van zijn verhaal lijkt in de publieke verontwaardiging nauwelijks een rol te spelen. Dat is onterecht. ‘Woke’ ziet juist op terugkijken en (ver)oordelen met de ogen van nu. Dat doet Johan Derksen ook. Had hij het daarbij gelaten, dan was de consternatie er nog geweest. Maar dan had hij een punt kunnen maken. Nu haalt hij zijn schaamte onderuit. Door te wijzen op het verschil tussen het gedrag van zijn persoon als puberjongen van 24 – jeugdzonde – en als 73 jarige bekijkt hij zijn daad door zijn ogen als mannelijke dader. Maar hij had zich moeten inleven in de vrouw, die hij heeft misbruikt. Deze vrouw in comateuze toestand zal noch in de jaren 70 noch in 2022 dit misbruik hebben toegestaan. Althans, Derksen had zich dat moeten afvragen en niet zijn eigen persoon als uitgangspunt mogen nemen. Daardoor lijkt de TV persoonlijkheid Derksen (en de meelachende gasten aan tafel) niet te begrijpen, dat zijn moraal ver ligt van wat ‘woke’ betekent. Sterker, ziet Johan Derksen zijn ‘jeugdzonde’ wel als een zonde?

In the first place he says that he is ashamed of this juvenile sin. That part of his story hardly seems to play a role in the public outcry. That is wrong. Woke refers to looking back and judging with the eyes of today. Johan Derksen does that too. Had he left it at that, the consternation would still have been there. But then he could have made a point. Now he takes down his shame. By pointing out the difference between his person’s behavior as an adolescent boy of 24 – juvenile sin – and as a 73-year-old, he views his act through his eyes as a male perpetrator. But he should have empathized with the woman he abused. This woman in a comatose state will not have allowed this abuse in the 1970s or 2022. At least, Derksen should have asked himself that and should not have taken his own person as a starting point. As a result, the TV personality Derksen (and the laughing guests at the table) does not seem to understand that his morals are far from what ‘woke’ means. In fact, does Johan Derksen see his ‘juvenile sin’ as a sin?

Ricky Turpijn

Aanbevolen artikelen

Een reactie plaatsen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *