Pampering a horse: what now?
Het lijkt erop, dat Marco Zuurveld reageert (opinie Gepamperd dier NRC 7/8/21) op het Commentaar van NRC 4/8/21: Een ruiter weet wat hij zichzelf aandoet op de Spelen, het paard niet.
Maar ik lees niet dat hij ingaat op de vraag die er toe doet en dat is wat met het paard moet gebeuren, indien dit het lot treft kreupel te worden tijdens de Olympische Spelen (OS). Het Commentaar eindigt namelijk met de cliffhanger, dat de ruiter weet wat hij zichzelf aandoet. De – volgens mij – opgeworpen ethische vraag is of het paard diens keuze moet bekopen met de dood. Met diens keuze bedoelt het Commentaar neem ik aan de keuze van de ruiter om het paard in te zetten voor de OS. Een vraag die treedt buiten de grenzen van de OS.
Maar wat hij wel doet is deze vraag als stemmingmakerij bestempelen om vervolgens een vlammende proza te houden over het gepamperde leven van het paard en hoe mooi het in geld uitgedrukte kostbare leven wel niet is geweest tot aan zijn/haar dood. Als ware hij zelf een reïncarnatie van het paard. Toch lijkt met enige elasticiteit zijn antwoord gedestilleerd te kunnen worden namelijk, dat een voor ‘eventing’ getraind paard qua intellect een trede lager staat dan een voor consumptie te doden varken. Dát legitimeert kennelijk het doden van het paard. Populair vertaald: nu het varken de gehaktmolen ingaat, moet het dommer gekwalificeerde paard – natuurlijk – volgen. Kennelijk is er een grens voor het IQ waar beneden de dood wacht, indien het dier het nut voor de mens heeft verloren.
Waarom ik hier aandacht voor vraag? Omdat het mij de gelegenheid geeft te wijzen op het abjecte denken over het leven van een dier. Het laatste voorbeeld hiervan zijn de gevolgen van het thuiszitten door Covid-19 op het gedrag van de Nederlander. En masse zijn tijdens de lock-down aaibare huisdieren aangeschaft. Als alibi voor het – anders verboden – buiten wandelen. Maar de eerste tekenen wijzen erop, dat deze dieren weer en masse gedumpt zullen worden nu het leven normaler wordt
Let op: allemaal gepamperde dieren. Enig fatsoen wordt nog wel opgebracht om het dier bij het asiel af te geven. Maar daar geldt vol = vol en dan resten logisch de minder nette oplossingen. Men zou bijna twijfelen aan het IQ van deze ex-baasjes.
Citaat George Orwell: All animals are created equal, but some are more equal than others.
Ricky Turpijn