De UWV ging in de fout bij eigen verzuimbeleid

Het NRC van 22/3/2022 (De UWV ging in de fout bij eigen verzuimbeleid) maakt melding van een misstand. Namelijk overtreding van de wet, waar het UWV zelf toezicht op houdt. Maar is die overtreding er wel? Het NRC heeft mee kunnen lezen in interne mailberichten van het UWV, dat de vrije gang van de medewerker naar de bedrijfsarts zonder tussenkomst van leidinggevenden en zonder een digitale registratie kennelijk is geblokkeerd. Deze berichten moet het NRC hebben gekregen van verontruste medewerkers. Heeft NRC dan niet gevraagd of er voorbeelden zijn van medewerkers die deze blokkade hebben ervaren na ommekomst van hun leidinggevende? Kennelijk heeft NRC wel de mailberichten voorgelegd aan personeelsdirecteur Madeline Dessing. Die bevestigt, dat die vrije loop naar de bedrijfsarts wel degelijk aanwezig is. En dat er sprake is van een miscommunicatie. Sterker, de bedoeling is dat “leidinggevenden sterker betrokken worden bij het reïntegratieproces van langdurig zieke collega’s, dat zij dit niet volledig uit handen geven aan de arbodienst” Wat is daar nu op tegen? En hebben medewerkers daar zoveel last van dat het een artikel waard is? Of gelooft NRC de woorden van de personeelsdirecteur niet? Maar dan is het artikel daar niet duidelijk over. Een journalistieke misser NRC onwaardig.

The NRC of 22/3/2022 (The UWV made a mistake with its own absenteeism policy) reports an abuse. Namely violation of the law, which the UWV itself supervises. But is that violation really there? The NRC was able to read in internal e-mail messages from the UWV that the free passage of the employee to the company doctor without the intervention of managers and without a digital registration has apparently been blocked. The NRC must have received these messages from concerned employees. Didn’t NRC ask whether there are examples of employees who have experienced this blockage after the death of their manager? Apparently NRC did submit the e-mail messages to personnel director Madeline Dessing. This confirms that the free walk to the company doctor is indeed present. And that there is a miscommunication. In fact, the intention is that “supervisors are more closely involved in the reintegration process of colleagues who are chronically ill, that they do not hand this over completely to the occupational health and safety service”. And do employees suffer so much that it is worth an article? Or does NRC not believe the HR director’s words? But the article is not clear about that. Unworthy of a journalistic miss for NRC.

Ricky Turpijn