Taxence 27/8/21
Bron: Rechtbank Zeeland-West-Brabant 15 juni 2021 BRE-18_4244 (gepubliceerd 23 augustus 2021)
ECLI:NL:RBZWB:2021:3299, Rechtbank Zeeland-West-Brabant, BRE-18_4244 (rechtspraak.nl)
Een niet anonieme klikbrief van een afnemer van een BV keuken en parket leverancier. Volgens afnemer zou de BV omzet verzwijgen. De inspecteur stelt onderzoek in. Het lijkt erop, dat de directeur grootaandeelhouder (dga) van de BV meer uitgeeft dan dat er aan inkomen wordt opgegeven. De vragen van de inspecteur hierover worden in zijn ogen niet afdoende beantwoord. Dit stelt de inspecteur bij beschikking vast. De dga vraagt aan de rechter of dit juist is. Mocht de inspecteur gelijk krijgen, dat moet de dga bewijzen dat hij niet meer inkomen heeft genoten. Een bijna onmogelijke opgave, toch? Dekt de kop van Taxence het werk van de inspecteur? Volgens mij is ongelovige Thomas nog zacht uitgedrukt. De rechtbank laat in ro 4.23 iets anders horen, namelijk dat de inspecteur zijn grenzen van zijn onafhankelijkheid heeft opgezocht. Dit lijkt vrij vertaald op een tunnelvisie van de inspecteur, een vooringenomenheid. Zeker in deze tijd – of is de wind gaan liggen? – een doodzonde na de toeslagenaffaire. Het lijkt daar wel op nu ook de info van de klikker niet goed door de inspecteur is bekeken. Een soort Puttense moordzaak, maar dan van een geheel andere orde…. Maar ik heb mij ook afgevraagd of ik zelf als inspecteur in die tunnel zou hebben gezeten. En ja, in een trein met een reisduur van 4 jaar (!) in die tunnel en geen keerlus in die tunnel voorzien, is het point van no return al lang gepasseerd, natuurlijk. Dan moet je wel verder. Maar toch, moet je dan niet de moed hebben als inspecteur om gaande de rit in de tunnel de advocaat van de duivel te spelen? Zeker als je tegenstander De Bont advocaten heet.
4.23. De rechtbank stelt voorop dat een inspecteur ruime bevoegdheden heeft om inlichtingen te vergaren om te kunnen controleren of belastingplichtigen op juiste wijze aan hun verplichtingen voldoen. Het is de rechtbank niet gebleken dat de inspecteur in dit geval zijn bevoegdheden heeft gebruikt voor een ander doel dan waarvoor zij zijn gegeven. Hij mag immers een onderzoek voeren met de middelen die hem daarvoor ter beschikking staan. Daarbij geldt naar het oordeel van de rechtbank dat een inspecteur bij aanvang van een onderzoek geen vooropgesteld oordeel hoort te hebben en dat hij open dient te staan voor verklaringen die niet passen in het beeld dat hij heeft van de belastingplichtige. De rechtbank is van oordeel dat de inspecteur in deze zaak de grenzen van zijn onafhankelijkheid heeft opgezocht doordat hij geen, althans niet zichtbaar, acht heeft geslagen op antwoorden die belanghebbende gaf op zijn vragen. Zo heeft hij bijvoorbeeld geen acht geslagen op de facturen die belanghebbende met betrekking tot [melder] en [melder] heeft overgelegd en is hij blijven volhouden dat in die gevallen sprake was van zwarte omzet. Ondanks de omstandigheid dat de door de tipgever, de heer [melder] , geuite beschuldigingen niet in de derdenonderzoeken zijn bevestigd, heeft de inspecteur zijn oordeel niet zichtbaar heroverwogen. Verder heeft de inspecteur zoals de rechtbank in 4.4 heeft geoordeeld niet voldaan aan zijn verplichtingen op grond van artikel 8:42 Awb. Dit alles geeft de rechtbank aanleiding om op grond van artikel 2, lid 3 van het Besluit proceskosten bestuursrecht een hogere proceskostenvergoeding dan gebruikelijk toe te kennen. Dit leidt evenwel niet tot een volledige vergoeding van belanghebbendes proceskosten. De rechtbank komt tot een hogere vergoeding dan gebruikelijk door uit te gaan van een zwaardere wegingsfactor voor de zwaarte van de zaak van 2 in plaats van 1.
Mijn vermoeden is dat de inspecteur niet naar de appelrechter toe gaat. Hij maakt eerst het onderzoek af. Dan neemt hij beschaamd het oordeel van de rechter mee. Confucius zei het al: Weten wat juist is en het niet in praktijk brengen, is gelijk aan gebrek aan moed. đ
Ricky Turpijn
