NRC heeft de naam van de in opspraak geraakte Leidsche hoogleraar sterrenkunde (NRC 25/10/22 Leidsche hoogleraar ging meerdere jaren in de fout) gepubliceerd. Daarvoor geeft de krant verschillende redenen. Naar mijn mening zijn deze geen rechtvaardiging om de naam te noemen. 
In de journalistieke code van het NRC staat hoe de krant omgaat met de naam van verdachten en daders van strafbare feiten. NRC volgt de zgn. initialenregel. Zo heeft de  krant de achternaam van de veroordeelde moordenaar van Theo van Gogh nagenoeg altijd met zijn initiaal B. geschreven. Maar bij hooggeplaatste publieke functionarissen zoals een hoogleraar kan de naam volledig worden genoemd. Argument: NRC richt zich op de publieke zaak. In dit geval een “misstand bij een publieke organisatie”. Maar de hoogleraar is nog geen verdachte. In deze fase is de hoogleraar nog steeds onderwerp van een interne klachtprocedure van de universiteit en nog geen publieke zaak. Hij is niet ontslagen. Zelfs het universiteitsbestuur heeft de naam uitdrukkelijk niet willen noemen. NRC treedt buiten haar eigen code. Toegegeven, met de initiaal van de achternaam zou het een fluitje van een cent zijn om de naam op internet te achterhalen. Maar wat bereikt de krant met het volledig noemen van de naam? De schandpaal? Dat deze briljante hoogleraar daarmee uit de wetenschappelijke wereld wordt verbannen? Dat de krant beter kan oordelen dan het universiteitsbestuur? NRC fungeert hier als ‘judge, jury and executioner’. Ongehoord.

NRC has published the name of the discredited Leiden professor of astronomy (NRC 25/10/22 Leiden professor went wrong for several years). The newspaper gives several reasons for this. In my opinion, these are no justification for mentioning the name.
The journalistic code of the NRC states how the newspaper deals with the names of suspects and perpetrators of criminal offences. NRC follows the so-called initial rule. For example, the newspaper has almost always written the surname of the convicted murderer of Theo van Gogh with his initial B.. But in high-ranking public officials such as a professor, the name can be given in full. Argument: NRC focuses on the public good. In this case a “wrongdoing at a public organization”. But the professor is not yet a suspect. In this phase, the professor is still the subject of an internal complaints procedure of the university and not yet a public matter. He hasn’t been fired. Even the university board has expressly refused to mention the name. NRC goes beyond its own code. True, with the initial of the surname, it would be a piece of cake to find out the name on the Internet. But what does the newspaper achieve by mentioning the name in full? The pillory? That this brilliant professor will be banned from the scientific world? That the newspaper can judge better than the university board? NRC acts here as ‘judge, jury and executioner’. Unheard of.

Ricky Turpijn

Aanbevolen artikelen

1 reactie

  1. Mooi stuk, ben het helemaal met je eens dat publiceren van naam in kwestie geen meerwaarde heeft, In het domein van oproepingen e.d. wel maar daar wordt een stuk na termijn x geanonimiseerd. Ik vraag mij af in hoeverre deze hoogleraar zich kan aanspreken op het recht van vergetelheid. Minder inhoudelijk: Ik las op de homepage “Suggestions? I like to hear them.” maar weet nou niet hoe ik met jou in contact kom anders dan reageren onder een willekeurig stuk.

    Mvg.
    19

Een reactie plaatsen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *