Albert Kneefel, a senseless murder.
Eind 70er jaren van de vorige eeuw op een camping vlakbij St Tropez aan de Côte d’azur ontmoette ik een familie, die mij is bijgebleven. Beloftes om elkaar na de vakantie af te spreken blijven vaak steken in goede bedoelingen. Maar niet voor deze familie. Het bijzondere aan deze familie was de aanstekelijke band die de goedlachse vader en de zeer zorgzame moeder voor hun enige zoon Albert Kneefel lieten zien. Een aimabele zoon die met zijn vriendin op weg was naar het begin van een volwassen leven. Trouwen, werk, huis kopen, het stond allemaal op de drempel te wachten. Zijn grootste hobby was muziek maken. Dat deed hij in jamsessies in een gehuurde ruimte in een gebouw in Rijswijk.
Totdat op de avond van 7 maart 1985 alle dromen werden weggeslagen. Op die avond werd tijdens een jamsessie Albert en twee anderen doodgeschoten in wat tot op vandaag de Rijswijkse vergismoorden wordt genoemd. Moordenaars, die het waarschijnlijk hadden gemunt op leden van het verzet tegen de toenmalige Surinaamse bevelhebber Desi Bouterse. Het verzet, gehuisvest in een ruimte naast die van de groep van Albert. Maar tot een veroordeling kwam het niet en de zaak is al eerder gesloten. De toen ontroostbare ouders van Albert leven niet meer.
Met het overlijden van de voor 15 politieke moorden in december 1982 veroordeelde ex president Desi Bouterse, wacht Suriname een onzekere toekomst (NRC 27/12/24 Ook na zijn dood verdeelt hij Suriname). Maar die onzekerheid is er niet alleen voor de bevolking, maar ook voor de familie van de vermoorde en gewonde bandleden, toen in maart 1985. Bouterse was nog de enige die zou kunnen verklaren of hij achter die moordpartij zat. De aimabele Albert Kneefel met zijn goedlachse vader en zorgzame moeder hebben er niets meer aan, maar in een opiniestuk van Henry Does (NRC 21/6/24) is gepleit om het onderzoek voort te zetten. Vanzelfsprekend sta ik daar achter; al is het maar om deze zinloze moorden nog enige betekenis te geven.
At the end of the 1970s at a campsite near St Tropez on the Côte d’azur, I met a family that has stayed with me. Promises to meet up after the holidays often end in good intentions. But not for this family. The special thing about this family was the infectious bond that the cheerful father and the very caring mother showed for their only son Albert Kneefel. An amiable son who was on his way to the beginning of an adult life with his girlfriend. Getting married, working, buying a house, it was all waiting on the doorstep. His biggest hobby was making music. He did this in jam sessions in a rented space in a building in Rijswijk.
Until on the evening of March 7, 1985, all dreams were dashed away. That evening, during a jam session, Albert and two others were shot dead in what is still called the Rijswijk murders. Murderers, who probably targeted members of the resistance against the then Surinamese commander Desi Bouterse. The resistance, housed in a room next to that of Albert’s group. But there was no conviction and the case was closed earlier. Albert’s then inconsolable parents are no longer alive.
With the death of ex-president Desi Bouterse, who was convicted of 15 political murders in December 1982, Suriname faces an uncertain future (NRC 27/12/24 Even after his death, he divides Suriname). But that uncertainty is not only for the population, but also for the family of the murdered and injured band members in March 1985. Bouterse was the only one who could explain whether he was behind that massacre. The amiable Albert Kneefel with his cheerful father and caring mother no longer have any use for it, but an opinion piece by Henry Does (NRC 21/6/24) calls for the research to be continued. Obviously I support that; if only to give these senseless murders some meaning.
Ricky Turpijn