Cabinet now recognizes institutional racism at the tax authorities.
Onder druk heeft de staatssecretaris van Financiën in afwachting van juridisch advies nu toch maar eieren voor zijn geld gekozen en erkent, dat bij onderdelen van de Belastingdienst sprake is geweest van institutioneel racisme op grond van het rapport van PWC/EY. Niet bewust bij de medewerker, maar als een ingeslopen proces (NRC 31/5/22). Van alle voorbeelden pikt de staatssecretaris in zijn kamerbrief het meest tot de verbeelding sprekende voorbeeld, de gift aan een moskee. Waarom? Omdat dit het voorbeeld is waarin onze inclusieve maatschappij haar ware gezicht laat zien. Zelfs de Belastingdienst, die zegt het niet leuker te kunnen maken, laat dat de vrome moskeebezoeker extra weten. Daarvoor wil de Belastingdienst het boetekleed aantrekken en belooft, dat dit nooit meer zal gebeuren. Dit om het vertrouwen in de overheid terug te winnen. Of is er een andere reden voor de focus op dit voorbeeld? Namelijk de geesten rijp maken, dat discriminatie met een gegronde reden wel is toegestaan. Dat die gegronde reden is te vinden in het strafrechtelijk onderzoek naar de valse giften aan moskeeën en de daarop volgende veroordelingen door de Hoge Raad. Dat mocht dit toch een ontoelaatbare discriminatie zijn, dit dan het failliet zal zijn van ‘onze’ belastingdienst als controle instantie.
Under pressure, the State Secretary of Finance has now chosen eggs for his money, pending legal advice, and acknowledges that parts of the Tax and Customs Administration have been subject to institutional racism on the basis of the report by PWC/EY. Not consciously on the part of the employee, but as an entrenched process (NRC 31/5/22). Of all the examples, the State Secretary picks up the most imaginative example in his letter to parliament, the gift to a mosque. Why? Because this is the example in which our inclusive society shows its true face. Even the tax authorities, which say they cannot make it more fun, let the devout mosque visitor know. The Tax and Customs Administration wants to put on the fine cloth for this and promises that this will never happen again. This is to regain confidence in the government. Or is there another reason for the focus on this example? Namely to make the minds ripe that discrimination with a valid reason is allowed. That this valid reason can be found in the criminal investigation into the false gifts to mosques and the subsequent convictions by the Supreme Court. That should this be an intolerable discrimination, it will be the bankruptcy of ‘our’ tax authorities as an inspection body.
Ricky Turpijn
