Citaat Woody Allen: “I think crime pays. The hours are good, you meet a lot of interesting people, you travel a lot.”
Taxlive 4/3/24 VNVandaag 1/4/24
Bron: Gerechtshof ‘s-Hertogenbosch 27-02-2024 (publicatie 29-02-2024) 20-002685-21 ECLI:NL:GHSHE:2024:668
https://uitspraken.rechtspraak.nl/details?id=ECLI:NL:GHSHE:2024:668
Samenvatting
X is jurist en fiscalist, die werkzaam was als civiel advocaat en als curator in faillissementen. Hij is vanaf 2011 de gemachtigde van een bejaarde alleenstaande dame (het slachtoffer). In 2014 is zij opgenomen in een ziekenhuis vanwege een gestoord korte termijn geheugen, cognitieve problemen en desoriƫntatie. Op 89-jarige leeftijd is zij vervolgens in een revalidatiecentrum overleden. Na haar overlijden is X de executeur-testamentair. Volgens Rechtbank Oost-Brabant heeft X opzettelijk onjuiste belastingaangiften gedaan en geld van het slachtoffer verduisterd. X krijgt zes maanden cel, waarvan drie voorwaardelijk met een proeftijd van twee jaren. X stelt in hoger beroep dat het slachtoffer geen erfgenamen had, dat hij met haar toestemming via internetbankieren geld overmaakte naar zijn privƩrekening en dat het juist haar bedoeling was dat hij fiscaal zo goedkoop mogelijk alles van haar zou erven.
Hof ‘s-Hertogenbosch oordeelt dat bij de overboekingen ten onrechte de suggestie werd gewekt dat zij verband hielden met een reparatie of verbouwing van een pand dat aan het slachtoffer toebehoorde. In plaats daarvan werd door X met het geld onder meer de aankoop van een duur horloge gefinancierd. De verhulling was niet nodig geweest als X de overboekingen inderdaad met haar toestemming verrichtte. X heeft als gevolmachtigde en later als executeur-testamentair geld verduisterd. Het feit dat X als advocaat en curator heeft gewerkt, maakt het schenden van de belastingmoraal extra verwerpelijk. Het totale financiĆ«le nadeel is ā¬ 123.436. Rekening houdend met het overschrijden van de redelijke termijn krijgt X acht maanden cel, waarvan vier voorwaardelijk met een proeftijd van twee jaren.
Opmerking
Hoezo leggen strafrechters te lage straffen op? In het rechtsoordeel van het Hof in onderstaande strafprocedure is daar niets van te lezen. Na wijziging van de tenlastelegging bij de rechtbank legt het Hof een hogere straf op. Voor belastingfraude Ć©n verduistering. En daarbij speelt het beroep van de verdachte wel degelijk een rol: “een jurist en fiscalist die werkzaam is geweest als advocaat en als curator in faillissementen”. Niet duidelijk is of verdachte als fiscalist/jurist een belastingadviseur, belastinginspecteur of anderszins is. Maar het plakplaatje lijkt voldoende te zijn om een extra straf te krijgen. Laat staan, als het ‘vak’ ooit eens een beschermd beroep zal zijn. Tja, als je belastingfraude pleegt Ć©n oude rijke vrouwen beroofd Ć©n daarvoor zelf niet meer dan een taakstraf (!) vraagt, dan roep je de ‘wrath of the Gods’ wel over je heen. https://lnkd.in/eiZwMRkB
“Naar het oordeel van het hof kan, gelet op de ernst … niet worden volstaan met een andere of lichtere sanctie dan een straf die onvoorwaardelijke vrijheidsbeneming … met zich brengt.
Ten aanzien van de ernst … het volgende. De verdachte heeft door opzettelijk onvolledig dan wel onjuiste aangifte te doen voor de inkomstenbelasting over de jaren 2015 en 2016, de Nederlandse Staat en daarmee de Nederlandse gemeenschap benadeeld. Bij belastingheffing zijn gewichtige gemeenschapsbelangen betrokken, nu door belastingheffing wordt beoogd de Staat de geldmiddelen te verschaffen die voor de vervulling van zijn taken nodig zijn. Van die belangen heeft de verdachte zich niets aangetrokken. Zijn handelen is enkel gericht geweest op eigen financieel gewin. Bovendien heeft de verdachte bij dit handelen zijn accountant op onjuiste wijze voorgelicht, door voor het opmaken van de jaarstukken en aangifte inkomstenbelasting relevante informatie achter te houden. Het ontbrekende normbesef bij de verdachte – nota bene een jurist en fiscalist die werkzaam is geweest als advocaat en als curator in faillissementen – en de belastingmoraal die hij door zijn handelen ten toon heeft gespreid, maakt zijn handelen extra verwerpelijk.
Bij het onder 2 en 3 bewezenverklaarde heeft de verdachte, … geldbedragen verduisterd uit het bezit van een kwetsbare dame op hoge leeftijd wiens belangen de verdachte behartigde. Door deze verduistering heeft de verdachte inbreuk gemaakt op het al jaren bestaande vertrouwen dat het slachtoffer in hem stelde, terwijl zij hem – zo verklaart de verdachte – beschouwde als haar zoon. Door zo te handelen heeft de verdachte, naast het toebrengen van financiĆ«le schade aan het slachtoffer en haar erfgename, het in hem gestelde vertrouwen op grove wijze beschaamd en uitermate immoreel gehandeld. Het hof rekent de verdachte dit zeer zwaar aan.”
Ricky Turpijn
