Now a brake on citizens’ legal proceedings because of an overloaded judiciary?
Het oplossen van het probleem van de overbelaste rechtspraak (NRC 9/1/23 De rechter staat onder grote druk) is dus geen kwestie van geldgebrek, maar van tijdgebrek. Tijd van de zittende rechter, die teveel zaken op zijn bord krijgt, waardoor lange doorlooptijden en daardoor tijd, die niet besteed kan worden aan het begeleiden van beginnende rechters. En tijd die van buiten niet gestuurd mag worden, omdat de rechter autonoom is. Versnelling door mondelinge uitspraken en procesafspraken zien de behoudende rechters (nog) niet zitten. Overigens, vraag ik mij af of door deze behoudende rechters de hulp van kunstmatige intelligentie voldoende is onderzocht als schaduwoordeel of bij het schrijven van de tijd vretende uitspraak. De aanbodkant van de rechtspraak zit dus muurvast. Wordt het dan niet tijd om een rem te zetten op de vraagkant, ondanks het recht van de burger om laagdrempelig de rechter op te zoeken? Ik weet het, een precair onderwerp. Maar de oorzaak ligt toch ook bij de rechtzoekende? De rechtzoekende die steeds meer een probleem heeft met autoriteit. Of het nu de buren zijn, de politie of de belastingdienst. Er bestaan zelfs verdienmodellen van bureaus, die leven van het verstoppen van de rechtsgang. WOZ en BPM geschillen leveren goed geld op in proceskostenvergoedingen (al bij 1 euro minder aanslag) én immateriële schadevergoedingen (spanning en frustratie door lange termijn levert 500 euro per halfjaar op). Misbruik van procesrecht moet bestraft worden met een vergoeding van de integrale kosten van de overheid. Tot nu toe zijn de rechters in belastingzaken daar terughoudend in. De verhoging van griffierechten is niet doorgegaan. Als je zo zeker bent van jezelf én na het gelijk krijgen het griffierecht weer wordt vergoed, dan kan je tegen die verhoging toch eigenlijk geen bezwaar hebben. Maar daarmee denk je iets meer na over de vraag of het sop de kool waard is. Daarbij zou voordat de rechter wordt ingeschakeld eerst een mediator het geschil moeten bekijken. Dan blijkt het probleem in veel gevallen te liggen bij een slechte communicatie. Via postbus 51 oid zou daarvoor meer reclame gemaakt moeten worden. Het kost geld, maar geld was niet het probleem bij de verstopte rechtsgang.
Solving the problem of the overburdened judiciary (NRC 9/1/23 The judge is under great pressure) is therefore not a question of a lack of money, but a lack of time. Time of the sitting judge, who has too many cases on his plate, resulting in long lead times and therefore time that cannot be spent on supervising novice judges. And time that cannot be controlled from the outside, because the judge is autonomous. The conservative judges are not (yet) in favor of accelerating through oral rulings and court agreements. Incidentally, I wonder whether these conservative judges have sufficiently investigated the help of artificial intelligence as a shadow judgment or when writing the time-consuming ruling. The supply side of the judiciary is therefore deadlocked. Isn’t it time to put the brakes on the demand side, despite the citizen’s right to approach the court with an accessible threshold? I know, a touchy subject. But doesn’t the cause also lie with the litigant? The litigant who increasingly has a problem with authority. Whether it be the neighbours, the police or the tax authorities. There are even revenue models for agencies that live off of hiding the legal process. WOZ and BPM disputes yield good money in legal costs (even with 1 euro less assessment) and intangible damages (tension and frustration due to long term yields 500 euros per six months). Abuse of procedural law must be punished with compensation of the full costs of the government. So far, the judges in tax cases have been reluctant to do so. The increase in court fees has not been implemented. If you are so sure of yourself and after being proved right the court fee will be reimbursed again, then you can actually have no objection to that increase. But with that you think a little more about whether the suds are worth the cabbage. In addition, before the court is called in, a mediator should first review the dispute. In many cases, the problem turns out to be poor communication. More advertising should be done for this via PO Box 51 or the like. It costs money, but money wasn’t the problem in the hidden legal process.
Ricky Turpijn
