Compensatie van 30.000 euro brengt het slechte in de mens naar boven
Taxence 23/2/2022
Bron: Rechtbank Overijssel 16-02-2022 (publicatie 21-02-2022) C/08/265310 / HA ZA 21-183 ECLI:NL:RBOVE:2022:498
Samenvatting
Geschil tussen twee ex-echtelieden inzake belastingschuld en ontvangen tegemoetkoming n.a.v. de Toeslagenaffaire.
Een echtpaar was in gemeenschap van goederen gehuwd. Bij de echtscheiding is een convenant overeengekomen (2017) waarin in het kader van de verdeling van de huwelijksgemeenschap werd afgesproken dat de openstaande belastingschuld van € 57.640 (vooral door kinderopvangtoeslagen) toegekend werd aan de vrouw. Op het moment van het tekenen van het convenant liep er nog een juridische procedure over de hoogte van de belastingschuld.
De vrouw heeft zich eind 2020 gemeld als gedupeerde in de toeslagenaffaire. Zij kwam in aanmerking voor de zogenaamde Catshuiscompensatie van € 30.000,-. Dit bedrag is op 17 februari 2021 aan haar overgemaakt.
De man is van mening dat hij recht heeft op de helft van de Catshuiscompensatie. De vrouw heeft aangevoerd dat de uitgekeerde compensatie en de eventueel in een later stadium nog te ontvangen schadevergoeding verknocht zijn en dus niet in de gemeenschap vallen en niet verdeeld hoeven te worden. Zij voert aan dat de door haar geleden schade aanzienlijk hoger is dan het ontvangen voorschot en bestaat uit materiële en immateriële schade. Daarbij wijst zij erop dat zij de stress, die de terug- en invordering en uiteindelijk de hele schuldenpositie met bijbehorende BKR-registraties bij haar teweeg heeft gebracht, dermate hoog is opgelopen, dat die zijn weerslag heeft gehad op haar algehele welbevinden.
Rechtbank Overijssel wijst de vordering van de man toe. Naar het oordeel van de rechtbank is van verknochtheid geen sprake. Partijen hebben daar tijdens hun huwelijk beide de gevolgen van ondervonden en van 2014 tot 2016 gezamenlijk geprocedeerd tegen de Belastingdienst. Aannemelijk is dat de schade, waarop de compensatie ziet, zich met name tijdens de huwelijkse periode heeft voorgedaan. Compensatie in het kader van de toeslagenaffaire moet worden aangemerkt als nagekomen baten zoals afgesproken in het convenant. Het betreft een compensatie voor samen geleden leed tijdens het huwelijk, gelet op het moment van ontstaan van de schulden en het voorduren van de schuldenlast tijdens het huwelijk. Het is een huwelijkse schuld en beide partijen hebben, zowel tijdens het huwelijk als daarna, meebetaald aan de vordering van de Belastingdienst.
Opmerking
Het toegekende bedrag van 30.000 euro als gevolg van de Catshuisregeling is olie op het vuur van een op het oog niet prettig verlopen echtscheiding. Ondanks dat man en vrouw samen de perikelen van de toeslagenaffaire tijdens hun huwelijk hebben doorstaan, vindt de vrouw, dat het bedrag van 30.000 euro aan haar is verknocht (art 1:94, lid 5 BW vanaf 1 jan 2018).
https://wetten.overheid.nl/BWBR0002656/2021-01-01
Dat bedrag vat dus niet in de gemeenschap en hoeft dus ook niet verdeeld te worden. Rechter Van Meegen wijst er vilein op, dat de op grond van het echtscheidingsconvenant aan de vrouw toegewezen belastingschuld van zo’n 57.000 euro door de belastingdienst is kwijtgescholden. Dus geen schuld, maar toch de volle winst willen binnenhalen. Zij wijst erop dat zij de stress, die de terug- en invordering en uiteindelijk de hele schuldenpositie met bijbehorende BKR-registraties bij haar teweeg heeft gebracht, dermate hoog is opgelopen, dat die zijn weerslag heeft gehad op haar algehele welbevinden. Met andere woorden: dat geldt dus niet voor haar man. Hoe de man er in stond is niet in de uitspraak terug te lezen. Maar het is niet uit te sluiten dat de stress ook de man moet hebben gegrepen. De echtscheiding haalt in dit geval de berekende mens, de homo economicus, boven en niet mens die rekening houdt met anderen, de homo socialis.
De rechtbank veegt het stress argument van de vrouw van tafel en wijst koud naar wat man en vrouw bij hun echtscheiding hebben geregeld over nagekomen baten. Want dat is het bedrag van 30.000 euro, een nagekomen bate. Verdelen dus. Dat er daar tegenover een nagekomen last zou staan, heeft rechter Van Meegen nog net niet als fantasie bestempelt.
In de uitspraak wijst rechter Van Meegen op de oproep van de Belastingdienst aan gescheiden ouders om samen afspraken te maken over de verdeling van de compensatie. In dit geval is er een convenant die het een en ander heeft geregeld. Maar het is niet uit te sluiten, dat in andere gevallen zo’n bedrag het slechte van de mens naar boven haalt.
Ricky Turpijn
