Het bericht is vrij klein weggestopt en valt bijna niet op tussen alle andere verhalen over de voor velen schokkende uitslag van de verkiezingen. Scholieren weten relatief weinig van democratie (NRC 29/11/23). Dat blijkt uit een recent internationaal onderzoek van de Universiteit Amsterdam. Onterecht staat het bericht niet op de voorpagina. Het is namelijk de kiem van de verkiezingsuitslag. Opvallend is, dat de vreugdekreten van kiezers over hun winnende partij niet of nauwelijks in de mainstream krant is terug te vinden. Of anders wordt er over deze kiezers geschreven als hulpbehoevende niet beter wetende burgers. Met in het beste geval het advies om met deze kiezers in gesprek te gaan en in het slechtste geval neerbuigend te benadrukken, dat het echt om domme burgers gaat, veel jongeren en laagopgeleiden. Kennelijk is het onlangs minder discriminerende onderscheid tussen praktisch en theoretisch opgeleiden hiervoor even opzijgezet. Maar de vermoorde onschuld spelen is onterecht. De opkomst van een ideologie, die de randen opzoekt van een rechtsstaat en wellicht daar ook overheen gaat is te verwachten, als mensen na bijna 80 jaar na WW2 niet voldoende hebben geleerd wat het betekent in een rechtsstaat te leven. Zelfs binnen de EU wordt geworsteld met het begrip rechtsstaat. Naar aanleiding van een eerder onderzoek in 2016 is afgesproken, dat het onderwijs vanaf 2021 aangescherpt moet worden op het onderwerp burgerschapskunde. In 2023 wordt nu geconstateerd dat daar onvoldoende is geïnvesteerd in het onderwijs. Niet eens zo raar gezien Covid en de prioriteiten in het onderwijs, dat dit vak burgerschapskunde niet op nummer één is gezet. Maar er moet eerst een ramp gebeuren willen de prioriteiten wijzigen. Of de verkiezingsuitslag een ramp is weet ik niet. Maar wil je elkaar vinden in een gemeenschap van waarden, dan zal je het burgerschapsonderwijs daarop moeten inrichten. En wel meteen. Meer nog dan aandacht voor taal en rekenen.
The message is tucked away quite small and is almost unnoticeable among all the other stories about the shocking outcome of the elections for many. Schoolchildren know relatively little about democracy (NRC 29/11/23). This is evident from a recent international study by the University of Amsterdam. The message is wrongly not on the front page. It is the seed of the election results. It is striking that the cries of joy from voters about their winning party are hardly visible in the mainstream newspaper. Or else these voters will be written about as citizens in need of help who don’t know any better. At best, the advice is to enter into discussions with these voters and at worst to condescendingly emphasize that these are really stupid citizens, many young and poorly educated. Apparently the recently less discriminatory distinction between practically and theoretically trained people has been put aside for this purpose. But playing the murdered innocence is unfair. The rise of an ideology that pushes the edges of a constitutional state and perhaps goes beyond it is to be expected, if people have not sufficiently learned what it means to live in a constitutional state after almost 80 years after WWII. Even within the EU, people are struggling with the concept of the rule of law. Following an earlier study in 2016, it was agreed that education must be tightened up on the subject of citizenship studies from 2021 onwards. In 2023 it will now be found that insufficient investment has been made in education there. It is not surprising, given Covid and the priorities in education, that this subject of citizenship studies has not been put at number one. But a disaster must happen first for priorities to change. I don’t know whether the election results are a disaster. But if you want to find each other in a community of values, you will have to organize citizenship education accordingly. And immediately. Even more than just paying attention to language and arithmetic.
Ricky Turpijn
