Woningcorporaties moeten feiten en sentiment nu eerst scheiden.

Housing associations must first separate facts and sentiment.

NRC 15/2/25 opiniepagina

Woningcorporaties waarschuwen, dat de renteaftrekbeperking hun investeringsruimte beperkt en daarmee de sociale woningbouw in gevaar brengt (NRC 13/2/25 Woningcorporaties vechten extra winstbelasting aan: ‘Wil de overheid nou betaalbare huizen of niet?). Dat klinkt verontrustend, maar klopt het ook?

Uit hun jaarrekeningen blijkt, dat veel corporaties, ondanks deze maatregel, nog steeds gezonde winsten maken. De afschaffing van de verhuurdersheffing vanaf 1/1/23 geeft hun daarbij een zet in de goede richting. De financiële ruimte is er dus nog steeds. De echte problemen in de sociale huursector liggen volgens mij bij stijgende bouwkosten, regelgeving en lange vergunningsprocedures.

De generieke renteaftrekbeperking geldt voor alle vastgoedlichamen. Een uitzondering voor de wooncorporaties doet afbreuk aan de reden waarom in 2006 de belastingplicht is ingevoerd, namelijk een ‘level playing field’ met de commerciële vastgoedverhuurders. Meer zou voor de hand liggen om de sociale taak van de wooncorporatie te steunen door subsidies. Immers, door de wooncorporatie aan te merken als aanbieder van Diensten van Algemeen Economisch Belang (DAEB) zouden deze subsidies niet als verboden staatssteun worden aangemerkt.

Een realistisch debat over de toekomst van sociale woningbouw is hard nodig. Maar laten we daarbij de feiten niet uit het oog verliezen.

Housing associations warn that the interest deduction limitation limits their investment space and thus endangers social housing (NRC 13/2/25 Housing associations challenge extra profit tax: ‘Does the government want affordable houses or not?). That sounds disturbing, but is it true?

Their annual accounts show that many corporations, despite this measure, still make healthy profits. The abolition of the landlord levy from 1/1/23 gives them a step in the right direction. So the financial space is still there. In my opinion, the real problems in the social rental sector lie in rising construction costs, regulations and long permit procedures.

The generic interest deduction limitation applies to all real estate entities. An exception for housing associations undermines the reason why the tax obligation was introduced in 2006, namely a ‘level playing field’ with commercial real estate landlords. It would be more obvious to support the social task of the housing association through subsidies. After all, by designating the housing association as a provider of Services of General Economic Interest (SGEI), these subsidies would not be classified as prohibited state aid.

A realistic debate about the future of social housing is desperately needed. But let us not lose sight of the facts.

Ricky Turpijn