NRC 29/12/21 maakt terecht in een klein katern zonder opsmuk melding van het overlijden van de verstokte antivaxer Robin Fransman door Covid, de voorman van de in opspraak geraakte Herstel NL. Immers, polarisatie ligt snel op de loer. Fransman had een arbitraire tweedeling van de Covid maatschappij voor ogen van kwetsbaren en niet kwetsbaren. Om zo met name het economische leven niet te belemmeren. Een pure kosten/baten afweging. Fransman is daarvoor verketterd.
Maar is zijn tweedeling achteraf gezien qua ethiek zoveel slechter dan de tweedeling in vaxers en antivaxers waar Nederland nu op afstevent? Een tweedeling om de zorg te ontzien. Uiteindelijk komt het ook neer op een economische tweedeling. De gevaccineerden voor wie het economische leven geen belemmering kent. En de niet-gevaccineerden die daarvan voor een groot deel worden buitengesloten.
NRC 29/12/21 rightly reports in a small section without frills the death of the inveterate antivaxer Robin Fransman by Covid, the foreman of the discredited Herstel NL. After all, polarization is quickly lurking. The Frenchman envisioned an arbitrary dichotomy of the Covid society of the vulnerable and the non-vulnerable. In order not to hinder economic life in particular. A pure cost/benefit trade-off. Frenchman is denounced for that.
But in retrospect, is his dichotomy so much worse in terms of ethics than the dichotomy in vaxers and antivaxers that the Netherlands is now heading towards? A dichotomy to spare care. Ultimately, it also comes down to an economic divide. The vaccinated for whom economic life has no obstacles. And the unvaccinated, who are largely excluded from this.
Ricky Turpijn
