Citaat Carl Sagan: “Uitsterven is de regel. Overleven is de uitzondering”
Taxlive 8/2/23 Vnvandaag 7/2/23
Bron: Rechtbank Noord-Holland 31-01-2023 (publikatie 06-02-2023) AWB – 21 _ 6995 ECLI:NL:RBNHO:2023:783
https://uitspraken.rechtspraak.nl/#!/details?id=ECLI:NL:RBNHO:2023:783
Samenvatting
Aan belanghebbende, X, is een aanslag IB/PVV 2020 opgelegd. X komt daartegen in bezwaar en vervolgens tegen de afwijzende uitspraak in beroep. X is van mening dat hij 5% minder belasting verschuldigd is omdat de overheid 5% van de belastingopbrengst benut om fossiele brandstoffen te subsidiëren. Daarmee brengt de overheid de bescherming van het leven van haar burgers in gevaar. De klimaatchaos wordt straks onomkeerbaar. X beroep zich onder andere op de artikelen 2 en 8 EVRM.
Rechtbank Noord-Holland oordeelt dat X geen recht heeft op de belastingvermindering met 5%. De aanslag volgt uit de wet en kan niet afhankelijk gesteld worden van het doel waarvoor de overheid deze aanwendt. Het is niet aan X te bepalen voor welke overheidsuitgaven hij al dan niet belastingen betaalt. De door X genoemde EVRM-artikelen geven X verder niet de vrijheid belastingbetaling te weigeren ingeval de overheid deze benut voor door X ongewenste uitgaven. Het beroep is ongegrond.
Opmerking
Dat is nu het interessante aan het werk van een belastinginspecteur: je staat met beide benen in de actualiteit, maar het moeten ook sterke benen zijn. Zeker als belastingplichtige voor de goede zaak de inspecteur oproept tot ambtelijke en de rechtbank tot rechterlijke ongehoorzaamheid.
In onderstaande procedure moet de arme, fiscale rechtbank zich uitlaten over de 5%, die belastingplichtige van zijn inkomstenbelastingaanslag 2020 wil aftrekken. Dit omdat de overheid nog steeds 5% van de belastingopbrengsten besteedt aan subsidies voor fossiele brandstoffen. Het standpunt van de wereldwijde klimaatbeweging extinction rebellion. Op de zitting eind 2022 hebben woordvoerders hierop een toelichting gegeven. “Ondanks dat de overheid weet, dat het gebruik van fossiele brandstoffen bijdraagt aan de klimaatcrisis, blijft zij dit subsidiëren. Dat roept onoverkomelijk grote bezwaren op. Van burgers kan niet verlangd worden, dat zij bijdragen aan het toebrengen van onherstelbare schade aan de economie en de leefomgeving”. De motieven van belastingplichtige wekken wel de sympathie op van de inspecteur en de rechter. Maar een “individuele belastingplichtige kan de voldoening aan de algemene belastingverplichting niet (gedeeltelijk) afhankelijk stellen van het doel waarvoor de overheid de belasting aanwendt. Evenmin is het aan hem om – in overeenstemming met zijn overtuiging of geweten – te bepalen voor welke overheidsuitgaven hij wél en voor welke hij niet belasting zal betalen”. Aldus de rechtbank op grond van de Hoge Raad. Ten overvloede wijst de rechtbank er nog op, dat niet kan worden voorkomen, “dat de belastingopbrengst, waaraan de belastingplichtige aldus nog steeds heeft bijgedragen (voor 95%), ook voor het door hem niet gewenste doel wordt aangewend. Evenmin vormen artikel 2 EVRM (het recht op leven) en artikel 8 EVRM (het recht op eerbiediging van het privé-, familie- en gezinsleven) grond om de aanslag te verminderen”. Hoewel zij de grondslag vormen voor het Urgenda arrest, waarin de overheid wordt bevolen de uitstoot van broeikasgassen per eind 2020 met minstens 25% terug te brengen ten opzichte van 1990.
Belastingplichtige weet natuurlijk ook wel, dat de standpunten niet houdbaar zijn. Maar laat de Hoge Raad dat ook maar met droge ogen oordelen. Wie weet welk verrassend geheim uit de raadkamer richting de politiek wordt afgevuurd. Overigens vrees ik, dat vele sympathisanten de Belastingdienst zullen overlopen met soortgelijke bezwaren. Bij de inspecteur én bij de ontvanger.
Ricky Turpijn
