Dave Chapelle heeft een lange, succesvolle staat van dienst als stand-up comedian, een gelegaliseerde vorm van entertainment om mensen tot op het bot te beledigen.
De lhbti beweging heeft echter naar aanleiding van zijn laatste optreden een verzet opgeroepen. Tot hier en niet verder (NRC 18/10). Begrijpelijk, maar niet in lijn met de gedachte van Voltair over het vrije woord: “ik verafschuw wat u zegt, maar ik zal uw recht om het te zeggen met mijn leven verdedigen”
Het gaat ook niet om de Dave Chapelles in deze wereld, maar om het publiek dat massaal blijft luisteren en er een sadistisch genoegen in schept. Ondanks de druk op standup-comedians en cabaretiers om politiek correct te zijn. Zie ook het boek van Arthur Umbgrove De wederafbouw van de satire. Dat publiek wil dus helemaal niet luisteren naar politiek correcte personen. Dat is hun goed recht en dient niet beknot te worden. Het maken van grappen over anderen zit in het DNA van de mens. Heeft iets met overlevingsdrang te maken. De Hollandse stamvader van de stand-up comedy was Max Tailleur. Zelf van Joodse komaf schroomde hij niet om – voor mij vaak melige – grappen te maken over zijn eigen afkomst. Maar Nederland was wel gekluisterd aan de buis tijdens zijn ‘moppentappen’. De lhbti beweging beledigen is goedkoop scoren. Maar zij kan wel met gelijke munt terug betalen en gebruik maken van dezelfde bijtende satire. Daar moet zij meer gebruik van maken. Om te laten zien, dat er niet met hun te sollen valt. Zo wordt Dave Chapelle als stand-up comedian in de film de Nutty Professor door Eddy Murphy – overigens ook een standup-comedian – letterlijk in zijn hemd gezet. En zo hoort het.
Ricky Turpijn
