Correct, error-free language really doesn’t matter to anyone anymore
Een leuke spiegel, die Japke-B Bouma de lezers van NRC voorhoudt over taalfouten (NRC 14/5/24). Ware het niet, dat er een serieuze ondertoon aan ten grondslag ligt. Dat het vechten tegen de bierkaai (zou iemand deze uitdrukking nog kennen) is om anderen op hun fout taalgebruik te wijzen. Taal is een levend communicatie middel. Vanaf het fonetische ‘Hebban olla vogala nestas hagunnan hinase hic anda thu, wat unbidan we nu?’ naar het ‘hoe heurt het’ Groene Boekje; van Algemeen Beschaafd Nederlands richting ‘schrijftaal wordt straattaal’. Het bewijs van dat laatste is het vervangen van woorden zoals mij, jij, zij, wij door me, je, ze, we in brieven. Interessant is, dat ‘hij’ nog niet door ‘he’ is vervangen, maar dat kan door de emancipatie van de transgender/non-binair een kwestie van tijd zijn. In de Brabantse straattaal lijkt ‘hun hebben dit gezegd’ het bekendste voorbeeld ervan en het lijkt zich als een olievlek te verspreiden. Het houdt de taal levendig en relevant. Maar taal is ook een code. Zonder deze code zou taal chaotisch worden, waardoor het moeilijk zou zijn om elkaar te begrijpen. Regels in taal dienen als een soort “skelet”, waarop wij onze boodschappen kunnen bouwen, en zij dragen bij aan de effectiviteit van communicatie. Dus Japke-D Bouma: vooral blijven vechten tegen die vermaledijde bierkaai!
A nice mirror that Japke-B Bouma holds up to the readers of NRC about language errors (NRC 14/5/24). If it weren’t for the fact that there is a serious undertone to it. That fighting the odds (does anyone still remember this expression) is to point out to others their incorrect use of language. Language is a living means of communication. From the phonetic ‘Hebban olla vogala nestas hagunnan hinase hic anda thu, wat unbidan we nu?’ to the ‘how heurt het’ Green Booklet; from General Civilized Dutch towards ‘written language becomes street language’. Proof of the latter is replacing words such as me, you, they, we with me, you, they, we in letters. It is interesting that ‘he’ has not yet been replaced by ‘he’, but that may be a matter of time due to the emancipation of the transgender/non-binary. In Brabant street language, ’they said this’ seems to be the best-known example of it and it seems to be spreading like wildfire. It keeps the language alive and relevant. But language is also a code. Without this code, language would become chaotic, making it difficult to understand each other. Rules in language serve as a kind of “skeleton” on which we can build our messages, and they contribute to the effectiveness of communication. So Japke-D Bouma: keep fighting against that damned beer quay!
Ricky Turpijn
