Polen heeft een procedure voor het Europese Gerecht gewonnen inzake verboden staatssteun. Het betrof de voorgenomen invoering van een progressieve omzetbelasting, waarin Brussel onterecht volgens de rechter een verboden staatssteun voor bepaalde ondernemingen in Polen zag. Een voorbeeld van de Europese rechter die oordeelt in het voordeel van Polen. https://eur-lex.europa.eu/legal-content/NL/TXT/?uri=CELEX%3A62019CJ0562&qid=1634759473232
Een voorbeeld, dat de lange arm van Brussel een objectieve scheidsrechter op haar weg kan vinden. Overigens een lange arm om ervoor te zorgen dat er een ‘level playing field’ op de Europese markt ontstaat. Ook voor Polen dus. Maar met de nu ingeslagen weg speelt Polen een oneerlijk spel. Immers, bij een volgende niet welgevallige beslissing kan Polen zich beroepen op haar (voorgenomen) nationale recht (NRC 20/10/21). Alsof je bij een tegen doelpunt de beslissing van de scheidsrechter niet accepteert. Maar wel verder wil spelen. En dat laatste laten de spelregels zelfs toe. De Europese Unie lijkt door de inzet van Polen te wankelen. Maar misschien is dát juist de redding van Europa. De lidstaten zijn namelijk veroordeeld tot elkaar. Anders dan bij de Brexit. Begonnen als de creatie van een vrije handelsmarkt is het gegroeid naar een unie van volkeren die in eenheid ook hun eigenheid willen bewaren. Dat is een zoektocht die pas 64 jaar geleden is begonnen. Een stip in de geschiedenis. En die zoektocht gaat van au. Maar door groei word je alleen maar sterker.
Ricky Turpijn
