Nederland op een Tweesprong: Tijd voor Bezinning en Solidariteit

The Netherlands at a Crossroads: Time for Reflection and Solidarity

Minister Faber van Asielzaken ligt zwaar onder vuur. Medewerkers van het ministerie en oppositiepartijen in de Tweede Kamer kunnen haar bloed wel drinken (NRC 17/12/24: Ongrijpbaar voor haar ambtenaren, onbereikbaar voor de buitenwereld: minister Faber opereert ‘volstrekt ongebruikelijk’). Voor hen is zij een ongeleid projectiel; voor zichzelf een vrouw met een missie. Ze voldoet niet aan het moderne profiel van een leidinggevende die luistert en verbindt. Wel past ze in het eigenzinnige optreden van ‘her master’s voice’, die dit marionettenkabinet heeft gevormd. Op basis van 37 zetels behaald door stemmen van gewone, maar vastberaden mensen die verandering willen, zelfs als dat juridisch lastig is. Wie niet hard tegen de deur duwt, moet niet klagen dat hij gesloten blijft.

Het lijkt erop dat dit kabinet en deze minister Nederland hebben verdeeld in onverzoenlijke kampen. Maar niets is minder waar. Dit kabinet weerspiegelt de onrust onder de Nederlandse bevolking. We moeten eerst weer tot bezinning komen en beseffen dat we elkaar nodig hebben op deze kleine lap grond. Op nationaal niveau lijkt Nederland te lijden onder ernstige polarisatie, maar is dat ook op lokaal niveau zo? Soms is een ramp nodig om de ware aard van onze samenleving te onthullen, zoals de ramp die het Tarwekamp in Den Haag heeft getroffen. De wijk toonde een solidariteit die hoop biedt voor nationale bezinning.

Minister Faber of Asylum Affairs is under heavy fire. Employees of the ministry and opposition parties in the House of Representatives can drink her blood (NRC 17/12/24: Elusive for her civil servants, inaccessible to the outside world: Minister Faber operates ‘completely unusually’). To them she is a loose cannon; for herself a woman with a mission. She does not meet the modern profile of a manager who listens and connects. She does fit in with the idiosyncratic performance of ‘her master’s voice’, which has formed this puppet cabinet. Based on 37 seats won by the votes of ordinary but determined people who want change, even if it is legally difficult. If you don’t push the door hard, you shouldn’t complain that it remains closed.

It seems that this cabinet and this minister have divided the Netherlands into irreconcilable camps. But nothing could be further from the truth. This cabinet reflects the unrest among the Dutch population. We must first come to our senses and realize that we need each other on this small piece of land. At a national level, the Netherlands seems to suffer from serious polarization, but is this also the case at a local level? Sometimes it takes a disaster to reveal the true nature of our society, such as the disaster that struck the Wheat Camp in The Hague. The neighborhood showed a solidarity that offers hope for national reflection.

Ricky Turpijn