Citaat Lao-Tse: “Wie weinig integer is, let constant op integriteit en is daardoor weinig integer.”
Stas van Financiën, Folkert Idsinga, is afgetreden. Hij voelt zich gekwetst, omdat naar zijn gevoel collega politici twijfelen aan zijn integriteit. Kennelijk is de gevaarlijke slangenkuil van de politieke arena zijn ergste voorstelling te boven gegaan. Dan is het verstandig de eer aan jezelf te houden.
Wat hem wel siert – en dat kan je zien als integer willen handelen – is, dat hij alsnog zijn financiële belangen openbaar maakt. Belangen die dus op afstand zijn gezet. Dat hoeft hij niet te doen. Sterker, hij maakt nu meer bekend dan sommige van zijn collega politici in het parlement. Wat alleen de Belastingdienst weet, maakt hij nu openbaar.
https://bijlagen.nos.nl/artikel-21492825/Belangen02112024.pdf
Zijn belangen zullen stof voor kritiek opleveren, aangezien er belangen bij zijn, waarvan de activiteiten langs de rand van het fiscaal toegestane lopen (en mogelijk erover heen). Maar ook belangen die onderworpen zullen zijn aan de aanstaande wetgeving over Box3.
Als er een bewindspersoon is die grote kans loopt op belangenverstrengeling – ook al zijn de belangen op afstand gezet – dan is het wel de politieke baas van de Belastingdienst en zeker die gepokt en gemazeld is in de materie. Maar om die verstrengeling te voorkomen, dan moet je iemand vinden, die in een klooster leeft, zonder vermogen en die zich van wereldse zaken heeft afgekeerd én nog eens geschikt is voor de baan. Die is er dus niet.
De parlementaire democratie ontkomt er dus niet aan om het risico van belangenverstrengeling te lopen. It’s all in the game. Het parlement moet dan wel uitgaan van de integriteit van de aanstaande bewindsman, zonder te overvragen. Maar mocht ooit de gerechtvaardigde vraag zich voordoen, dan moet de bewindsman er geen probleem in zien gedetailleerd inzicht te geven in zijn belangen zonder af te treden. Het beleid van de Belastingdienst is gebaseerd op vertrouwen en dat begint bij de hoogste politieke baas.
Ricky Turpijn
