Citaat Jan Gresshof: “Uit de bevruchting spruiten uitsluitend plichten voort. Geen rechten”
Taxlive 29/11/22 VNVandaag 28/11/22
Bron: Rechtbank Den Haag 07-11-2022 (publicatie 24-11-2022) SGR 22/97 ECLI:NL:RBDHA:2022:12069
https://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RBDHA:2022:12069
Samenvatting
X heeft bij de aangifte IB/PVV 2018 € 3.882 aan specifieke zorgkosten in aftrek gebracht. De inspecteur laat de aftrek niet toe. In geschil is of X recht heeft op de aftrek. Het gaat in het bijzonder om uitgaven voor farmaceutische hulpmiddelen en uitgaven wegens een behandeling als alleenstaande bij de spermabank van Medisch Centrum Kinderwens.
Rechtbank Den Haag oordeelt dat, hoewel de farmaceutische hulpmiddelen zijn voorgeschreven door een arts, X er niet in is geslaagd aannemelijk te maken dat de voorgeschreven farmaceutische hulpmiddelen uitsluitend worden gebruikt wegens ziekte of aandoening. Wat betreft de uitgaven wegens de behandeling bij de spermabank oordeelt de rechtbank dat niet voldaan is aan het vereiste dat de uitgaven zijn voldaan wegens ziekte of invaliditeit. De behandeling had geen betrekking op een medische aandoening, maar hing samen met de feitelijke omstandigheid dat X geen partner had. De rechtbank oordeelt dat geen sprake is van een ongelijke behandeling, omdat de situatie van X niet vergelijkbaar is met de situatie waarin een stel om medische redenen een dergelijke behandeling ondergaat. X doet tevergeefs een beroep op het vertrouwensbeginsel. Het beroep is ongegrond.
Opmerking
Een alleenstaande vrouw heeft een kinderwens, maar wil geen gebruik maken van de diensten van een man. De spermabank kan haar helpen met donor. Dat is niet goedkoop. De kosten van de IVF behandeling van 675 euro voert zij in haar aangifte inkomstenbelasting 2018 op als aftrekpost ziektekosten. Zij vindt, dat zij net zoals een stel man/vrouw met een zelfde behandeling deze kosten in aftrek mag brengen. Immers, als alleenstaande had zij niet op andere wijze zwanger kunnen worden. Een soortgelijke zaak deed zich voor bij de rechtbank.
De inspecteur weigert de aftrek en de vrouw gaat in beroep. De rechtbank oordeelt, dat niet is voldaan aan het vereiste, dat de uitgaven zijn voldaan wegens ziekte of invaliditeit. De behandeling had geen betrekking op een medische aandoening, maar hing samen met de feitelijke omstandigheid dat X geen partner had. De rechtbank oordeelt dat geen sprake is van een ongelijke behandeling, omdat de situatie van X niet vergelijkbaar is met de situatie waarin een stel om medische redenen een dergelijke behandeling ondergaat. Dit zou overigens niet anders zijn als een stel om niet-medische redenen zou kiezen voor een dergelijke behandeling. De inspecteur krijgt in deze ronde gelijk.
Een tweede ronde dan? Zolang het ontbreken van een man bij een kinderwens nog niet als medische aandoening wordt aangemerkt, heeft hoger beroep geen zin. Maar wat als die kinderwens tot zware depressiviteit leidt en de spermadonor het enige geneesmiddel is?
Ricky Turpijn
