Detached from the Netherlands and immediately credited 1.5 million euros from the tax authorities
Op het oog een humoristische actie om de belastingdienst te vragen het erfdeel van € 1.500.000,- uit een niet bestaand geboortetrust uit te keren (NRC 22/4/22). Ware het niet, dat dit een ernstig signaal is dat mensen zich niet gehoord voelen door de overheid. De belastingdienst heeft deze 7900 verzoeken namelijk schriftelijk afgedaan met de mededeling, dat het verzoek voor kennisgeving is aangenomen en verder niet in behandeling wordt genomen. Dat uiteindelijk de rechter zich onbevoegd acht om de belastingdienst juridisch te dwingen op het verzoek in te gaan, is natuurlijk een bevestiging voor deze zelfbenoemde ‘vrije’ burgers, dat er een complot is om hen niet te horen. De rechter somt droog op waarom het belastingrecht geen ingang biedt. Maar het venijn zit in de staart als de rechter de belastingdienst terechtwijst: “De rechtbank begrijpt het dat eisers niet tevreden zijn over de manier waarop verweerders met hun brieven zijn omgegaan. Zij hebben lange tijd geen enkele reactie van verweerders ontvangen en hebben ook telefonisch geen informatie gekregen. Het had op de weg van verweerders gelegen om eerder te reageren, zoals van een bestuursorgaan mag worden verwacht, ook al hebben de verzoeken niets te maken met het geldende recht.”
At first sight a humorous action to ask the tax authorities to pay out the inheritance of € 1,500,000 from a non-existent birth trust (NRC 22/4/22). Were it not, that this is a serious signal that people do not feel heard by the government. The tax authorities have settled these 7900 requests in writing with the announcement that the request has been accepted for notification and will not be processed further. The fact that the judge ultimately deems it incompetent to legally compel the tax authorities to comply with the request, is of course confirmation for these self-proclaimed ‘free’ citizens that there is a plot not to hear them. The judge briefly sums up why tax law does not allow entry. But the devil is in the tail when the judge reprimands the tax authorities: “The court understands that the plaintiffs are not satisfied with the way in which the defendants have handled their letters. They have not received any response from the defendants for a long time and have not received any information by telephone. It would have been for the defendants to respond earlier, as may be expected from an administrative body, even though the requests have nothing to do with applicable law.”
https://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RBMNE:2022:577
De belastingdienst ligt onder een vergrootglas. Heeft de belastingdienst nog steeds geen antenne ingebouwd voor dit soort kwesties? Het zijn bekende woorden uit de toeslagaffaire. De woorden van de rechter geven aan, dat de belastingdienst nog flink moet werken aan haar rechtsstatelijkheid.
The tax authorities are under a magnifying glass. Has the tax authorities still not built in an antenna for these kinds of issues? These are well-known words from the allowance affair. The words of the judge indicate that the tax authorities still have to work hard on its rule of law.
Citaat Hubert Humphrey: “Het recht om gehoord te worden, sluit niet automatisch het recht in om serieus genomen te worden.”
Hubert Humphrey quote: “The right to be heard does not automatically include the right to be taken seriously.”
Ricky Turpijn
