
The famine in Gaza is now disgusting
De foto in NRC kan zo zijn geknipt uit een scene in de dystopische film Mad max: Fury road. Amerikaanse huurlingen op een heuvel geven instructies aan lager gelegen wachtende Palestijnen die in de rij staan bij een GHF-voedselpunt in Gaza (NRC 25/7/25 Honger, dorst en kogels: zo maken Israëlische soldaten de GHF-voedselpunten in Gaza tot dodelijk gevaar). Je zou er bijna de minachting in kunnen voelen voor de hongerige wachtenden.
Als strijdende partijen elkaar als beesten zien, dan is het niet raar, dat zij zich als beesten naar elkaar toe gedragen. Het volgt de wetten van een oorlog, waar burgers de meest afschuwelijke en ondraaglijke beproevingen moeten doorstaan als gevolg van het beestachtig gedrag. Niet alleen in Gaza.
De enige weg naar een oplossing is dat strijdende partijen elkaar weer zien als mens. Dat vooroordelen verdwijnen. Dat samenleven uiteindelijk de beste optie is voor beide partijen. De wereldleiders kunnen of willen daar geen rol in spelen. Wie dan wel? Ik zou het niet weten.
Maar het geven van allerlei juridische kwalificaties over het gedrag van de ene partij jegens de ander – hoe begrijpelijk ook bezien vanuit de machteloze derde – helpt daar niet bij. Het zet de hakken van de strijdende partijen nog dieper in het zand. Hoeveel vreselijke beelden kan een mens aan, voordat hij te hulp schiet? Het erkennen van het bestaan van beide partijen, kan in zo’n serieuze zaak daarbij niet gratuit zijn en moet als uiterste gevolg tot een ondenkbaar militair ingrijpen leiden. Maar ook al leidt dat tot een militaire interventie, dan zullen partijen elkaar nog steeds als beesten zien. Dat beeld van elkaar moet verdwijnen.
The photo in NRC could have been taken from a scene in the dystopian film Mad Max: Fury Road. American mercenaries on a hillside are giving instructions to Palestinians waiting below, waiting in line at a GHF food point in Gaza (NRC 25/7/25 Hunger, thirst, and bullets: how Israeli soldiers turn the GHF food points in Gaza into mortal danger). You could almost sense the contempt for the hungry people waiting.
If warring parties see each other as animals, then it’s no wonder they behave like animals towards each other. It follows the laws of war, where civilians have to endure the most horrific and unbearable ordeals as a result of the bestial behavior. Not only in Gaza.
The only way to a solution is for warring parties to see each other as human again. For prejudices to disappear. For coexistence to ultimately be the best option for both parties. World leaders cannot or will not play a role in this. Who would? I don’t know.
But assigning all sorts of legal qualifications to the behavior of one party towards the other—however understandable from the perspective of the powerless third party—doesn’t help. It digs the warring parties’ heels in even deeper. How many horrific images can one person endure before offering help? Acknowledging the existence of both parties in such a serious matter cannot be gratuitous and must ultimately lead to an unthinkable military intervention. But even if that does lead to military intervention, the parties will still view each other as beasts. That image of each other must disappear.
Ricky Turpijn